បន្ទះផ្លែឡាម

ใบมีดโกน

បន្ទះផ្លែឡាម

ในวันหนึ่ง ใบมีดโกนหลุดออกมาจากด้าม หล่นอยู่บนโต๊ะข้างหน้าต่าง

ក្នុងថ្ងៃមួយ បន្ទះផ្លែឡាមរបូតចេញមកពីដង​ ធ្លាក់នៅលើតុក្បែរបង្អួច។

แสงแดดส่องต้องใบมีดโกนเปล่งประกายวูบวาบ ใบมีดเห็นตัวเองเปล่งแสงได้ก็ภูมิใจและนึกหยิ่งขึ้นมาทันที มันรู้สึกดูถูกงานที่มันทำอยู่ มันบ่นพึมพำขึ้นว่า “ฉันจะไม่กลับไปที่ร้านตัดผมนั้นอีกแล้ว ดูสิ ฉันนะแสนที่จะสวยสดงดงาม เนื้อตัวเปล่งประกายแวววับเชียว แต่กลับต้องไปทำงานที่แสนสกปรก ต้องเปื้อนสบู่ เปื้อนหนวด เปื้อนผมเหม็นๆ ของพวกมนุษย์ชั้นต่ำ ช่างไร้ความหมายสิ้นดี ฉันควรจะถนอมรักตัวเอง ไม่ทำให้ประกายอันเจิดจ้าของตัวเองซีดหม่น เพราะฉะนั้น ฉันจึงควรหาที่สงบๆ สักแห่งหนึ่งเร้นกายไม่ยุ่งเกี่ยวกับสังคมอีกต่อไป”

ព្រះអាទិត្យបានជះពន្លឺមកត្រូវ បន្ទះផ្លែឡាមចែងចាំងរស្មីផ្លេកៗ។​ ផ្លែឡាមឃើញខ្លួនឯងអាចបញ្ចេញរស្មីបានក៏មានមោទនភាពហើយកើតគំនិតឆ្មើងឆ្មៃចេញមកភ្លាម។ វាមានអារម្មណ៍មើលងាយការងារដែលវាកំពុងធ្វើ ហើយវារអ៊ូរទាំខ្សឹបៗ ថា “យើងនឹងមិនត្រឡប់ទៅកាន់ហាងកាត់សក់នោះទៀតទេ​        ​មើលនែ៎ ខ្ញុំសែនស្រស់ស្អាតសោភា ខ្លួនប្រាណឆ្លុះពន្លឺភ្លឺផ្លេកតែម្តង តែបែរជាត្រូវទៅធ្វើការងារដែលស្មោកគ្រោក ត្រូវប្រឡាក់សាប៊ូ ប្រឡាក់ពុកមាត់ ប្រឡាក់សក់សំអុយរបស់ពួកមនុស្សថ្នាក់អន់ៗ ពិតជាគ្មានខ្លឺមសារអ្វីបន្តិចសោះ។ ខ្ញុំគួរតែថ្នមស្រលាញ់ខ្លួនឯង មិនធ្វើឲ្យរស្មីដ៏ភ្លឺផ្លេករបស់ខ្លួនឯងសៅហ្មង ព្រោះហេតុដូច្នះហើយ ខ្ញុំគួរស្វែងរកទីកន្លែងដ៏ស្ងប់សា្ងត់មួយកន្លែងដើម្បីលាក់ខ្លួន ឈប់រវីរវល់ជាមួយនឹងសង្គមនេះតទៅទៀត”។

     ดังนั้น มันจึงปลีกวิเวกไปอยู่ในซอกอับใต้โต๊ะตัวหนึ่ง

        គិតដូច្នេះហើយទើបវាគេចវេសខ្លួនទៅរស់នៅក្នុងច្រកចង្អៀតក្រោមតុមួយ។

          เวลาผ่านไประยะหนึ่ง ใบมีดโกนวิ่งออกมาจากที่ซ่อนกาย แสงแดดยังคงสาดแสงเจิดจรัส แต่ประกายแวววับในตัวมีดโดนหายไปเสียแล้ว.... ใบมีดโกนมีสนิมเขรอะไปทั้งตัว กลายเป็นเศษเหล็กผุๆ ที่ไร้ค่า

ពេលវេលាកន្លងផុតទៅមួយរយៈ​ ផ្លែឡាមរត់ចេញមកពីទីកន្លែងលាក់ខ្លួន ពន្លឺព្រះអាទិត្យនៅតែជះពន្លឺដ៏ត្រចះត្រចង់ តែភាពភ្លឺផ្លេករបស់ផ្លែឡាមបានបាត់បង់អស់ទៅហើយ ផ្លែឡាមមានច្រេះតោងក្តាំងពេញខ្លួន ក្លាយជាកំទេចដែកពុកៗដែលគ្មានតម្លៃ។

          “โธ่! ไม่น่าเลย...” มันร้องไห้ “ฉันน่าจะใช้คมมีดของตัวเองรับใช้พวกมนุษย์ต่อไป แต่ตอนนี้..” มันรู้สึกเสียใจมากยิ่งขึ้น “ฉันกลายเป็นเศษเหล็กขึ้นสนิมที่ไร้ค่าเสียแล้ว” คนที่ไม่ยอมทำงาน เอาแต่เที่ยวเตร่เสเพลไปวันๆ ให้ทำงานชิ้นนี้ก็ติว่าไร้ความหมาย ให้ทำงานชิ้นนั้นก็บอกว่าไม่เหมาะสมกับตนเอง คนประเภทนี้ในที่สุดก็จะมีสภาพเช่นเดียวกับใบมีดโกนในเรื่องนี้

“ពុទ្ធោ! មិនគួរឡើយ” វាស្រែកយំ​ “ខ្ញុំគួរតែប្រើផ្លែឡាមរបស់ខ្លួនឯងផ្តល់សេវ៉ាកម្មបម្រើពួកមនុស្សតទៅទៀត តែពេលនេះ...” វាកាន់តែមានអារម្មណ៍ខូចចិត្តខ្សឹកខ្សួលខ្លាំងឡើង​ “ខ្ញុំក្លាយជាកំទេចដែកច្រេះចាប់ដែលគ្មានតម្លៃអ្វីទៀតហើយ” មនុស្សដែលមិនព្រមធ្វើការ មួយថ្ងៃៗគិតតែពីដើរលេងអាវ៉ាសែប៉ោឡែ ឲ្យធ្វើការនេះក៏តិះដៀលថាគ្មានតម្លៃ ឲ្យធ្វើការនោះក៏ប្រាប់ថាមិនសមនឹងខ្លួនឯង។ មនុស្សប្រភេទនេះនៅទីបំផុតក៏នឹងមានសភាពដូចគ្នានឹងផ្លែឡាមក្នុងរឿងនេះឯង។

แง่คิด

គំនិត

          คนเราต่อให้เก่งแค่ไหน ฉลาดเพียงใด แต่ถ้าหากคิดว่าตัวเองวิเศษสูงส่งจนอยู่ร่วมโลกกับคนอื่นไม่ได้ เห็นงานทุกชนิดเป็นงานชั้นต่ำไปหมด และไม่ยอมทำงานอะไรทั้งสิ้น คนผู้นั้นก็จะหมดค่าทันที

មនុស្សយើង ទោះពូកែប៉ុណ្ណា តែប្រសិនបើគិតថាខ្លួនឯងវិសេសខ្ពង់ខ្ពស់រហូតមិនអាចរស់នៅរួមពិភពលោកជាមួយអ្នកដទៃបាន ឃើញការងារគ្រប់ប្រភេទថាជាការងារថ្នាក់ថោកទាបទាំងអស់ ហើយមិនព្រមធ្វើការងារអ្វីសោះឡើយ មនុស្សម្នាក់នោះក៏នឹងអស់តំលៃភ្លាម។

អន្លង់ជ្រៅនៃភាពភ័យខ្លាច

หล่มลึกแห่งความกลัว

អន្លង់ជ្រៅនៃភាពភ័យខ្លាច

1.      ความกลัวเป็นตัวขัดขวางศักยภาพการทำงานของจิตอย่างรุนแรง เป็นบ่อเกิดของความวิตกกังวล ซึ่งสามารถทำลายทั้งสุขภาพกายและใจ ถ้าคุณไม่กลัว จะสามารถทำอะไรได้อย่างมากมายมหาศาล

សេចក្តីខ្លាចជាសភាវៈរារាំងសុពលភាពការធ្វើការងាររបស់ចិត្តយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ ជាអណ្តូងនៃសេចក្តីព្រួយកង្វល់ ដែលអាចបំផ្លាញទាំងសុខភាពផ្លូវកាយនិងផ្លូវចិត្ត។ បើអ្នកមិនខ្លាច នឹងអាចធ្វើអ្វីៗបានយ៉ាងច្រើនមហាសាល។

2.      ความกลัวจะสัมพันธ์กับระดับของการขาดสติ ยิ่งกลัวมากยิ่งขาดสติ ยิ่งขาดสติก็ยิ่งกลัว ผู้ที่ฝึกเจริญสติอยู่เสมอความกลัวจะลดลงโดยอัตโนมัติ

សេចក្តីខ្លាចនឹងសម្ព័ន្ធគ្នាជាមួយកម្រឹតនៃការខ្វះសតិ។ បើអ្នកកាន់តែខ្លាចខ្លាំងក៏រឹតតែខ្វះសតិ។ កាលណារឹតតែខ្វះសតិក៏កាន់តែខ្លាចខ្លាំងឡើង។ អ្នកដែលបានហ្វឹកហាត់សតិ​​​​ ជានិច្ចសេចក្តីខ្លាចនឹងកាត់បន្ថយចុះដោយអត្តនោម័តិ។

3.      ความกลังทำให้มองเห็นปัญหายุ่งยากเกินจริง ทั้งที่จริงปัญหานั้นอาจจะไม่ยากเย็นหรือหนักหนาสาหัสเหมือนรู้สึกในขณะที่กลัวก็ได้

សេចក្តីខ្លាចធ្វើឲ្យមើលឃើញបញ្ហាជំពាក់ជំពិនហួសពីការពិត ទាំងដែលភាពជាក់ស្តែងបញ្ហានោះអាចមិនលំបាកលំបិនដូចមានអារម្មណ៍ក្នុងខណៈពេលដែលខ្លាចនោះឡើយ។

4.      เหตุที่คนเราเกิดความกลัวเพราะไม่เข้าใจเหตุผลและความจริงเช่น กลัวผีในความมืด หากเปิดไฟให้สว่าง มองเห็นว่าไม่มีผีคุณก็ไม่กลัว

មូលហេតុដែលមនុស្សយើងកើតសេចក្តីខ្លាចព្រោះមិនយល់ហេតុផលនិងសភាពពិតដូចជា ខ្លាចខ្មោចក្នុងភាពងងឹត បើបើកភ្លើងឲ្យភ្លឺឡើង មើលឃើញថាគ្មានខ្មោចពីណាអ្នកក៏មិនខ្លាច។

5.      วิธีเอาชนะความกลัว คือ ให้มองไปที่สาเหตุ แล้วใช้ปัญญาพิเคราะห์ ทำเช่นนี้บ่อยๆจะรู้เหตุรู้ผล ความกลัวจะลดน้อยลง

វិធីយកឈ្នះសេចក្តីខ្លាច គឺ ឲ្យមើលទៅកាន់មូលហេតុ ហើយប្រើបញ្ញាវិភាគ ធ្វើដូច្នេះ  ញយៗ នឹងដឹងហេតុដឹងផល សេចក្តីខ្លាចក៏នឹងកាត់បន្ថយចុះ។

6.      ความกลัวมีผลต่อบุคลิกภาพและชีวิต เพราะคนขี้กลัวจิตใจจะหวั่นไหวง่าย มักจะเชื่อถือโชคลาง ทำให้ไม่กล้าตัดสินใจด้วยตนเอง

សេចក្តីខ្លាចមានឥទ្ធិពលចំពោះបុគ្គលិកលក្ខណៈនិងជីវិត ព្រោះមនុស្សពូកែខ្លាចចិត្តគំនិតនឹងញាប់ញ័រងាយ តែងជឿលើប្រផ្នូលរឺជោគជតារាសី ធ្វើឲ្យមិនហ៊ានសម្រេចចិត្តធ្វើអ្វីៗដោយខ្លួនឯង។

7.      ความกลัวจัดเป็นความคิดลบ  เมื่อกลัวบ่อยๆจะทำให้จินตนาการเห็นภาพที่เลวร้ายที่สุด และจิตใต้สำนึกจะบันทึกภาพนั้น แน่นอนว่าภาพแห่งความรู้สึกที่ชัดเจนก็จะเหนี่ยวนำให้เหตุการณ์ที่กลัวนั้นเกิดขึ้นจริง

សេចក្តីខ្លាចចាត់ទុកជាគំនិតអវិជ្ជមាន ពេលខ្លាចញយៗនឹងធ្វើឲ្យស្រមើលស្រមៃឃើញរូបភាពដែលអាក្រក់បំផុត ហើយចិត្តក្រោមសម្បជញ្ញៈ(subconscious)នឹងកត់ត្រារូបភាពនោះ។ ពិតណាស់ថារូបភាពនៃការស្រមើលស្រមៃដែលប្រាកដច្បាស់នឹងអាចអូសទាញហេតុការណ៍ដែលខ្លាចនោះឲ្យកើតឡើងបាន។

8.      ความกลัวมีพลังสูงกว่าความโกรธ เพราะจะซึมลึก อยู่นาน บางคนอาจจะกลัวไปตลอดชีวิต แต่ความโกรธจะหายได้ภายในเวลาไม่นานนัก

សេចក្តីខ្លាចមានថាមពលខ្លាំងជាងសេចក្តីក្រោធខឹងព្រោះវាជ្រួតជ្រាបជា្រលជ្រៅ ស្ថិតនៅយូរ អ្នកខ្លះអាចខ្លាចរហូតអស់មួយជីវិត តែសេចក្តីក្រោធនឹងបាត់ទៅវិញបានក្នុង     រយៈពេលមិនយូរប៉ុន្មាន។

9.      อย่ากลัวเหตุการณ์ในอนาคต อยู่กับปัจจุบันและทำวันนี้ให้ดีที่สุด แล้วพรุ่งนี้จะดูแลตัวของมันเอง

កុំខ្លាចហេតុការណ៍ក្នុងអនាគត ចូរស្ថិតនៅជាមួយនឹងបច្ចុប្បន្នហើយធ្វើថ្ងៃនេះឲ្យល្អបំផុត ថ្ងៃស្អែកនឹងមើលថែរក្សាខ្លួនរបស់វាដោយខ្លួនឯង។

កាលបើគិតចង់ទទួលទានហើយទោះល្វីងឫផ្អែមក៏ត្រូវតែលេបចូលទៅ

เมื่อคิดจะกลืน ไม่ว่าขมหรือหวาน ต้องทานลงไป 

កាលបើគិតចង់ទទួលទានហើយទោះល្វីងឫផ្អែមក៏ត្រូវតែលេបចូលទៅ

บางทีชีวิตก็ต้องขมขื่นกล้ำกลืนกับสิ่งที่มุ่งมั่น แต่เกิดมาเป็นคนแล้วต้องสู้ จะยากเย็นปานใดต้องไม่หวั่น ขื่นขมอย่างไรต้องไม่กลัว เมื่อคิดสู้แล้วต้องไม่กลัวเจ็บ อย่างที่โก้วเล้งกล่าวว่า “ของสิ่งหนึ่งไม่ว่าเป็นขมหรือหวาน เมื่อคิดทานต้องทานลงไป” 

ជួនកាលជីវិតក៏ត្រូវតែល្វីងជូរចត់តានតឹងអួលណែនជាមួយនឹងរឿងដែលដែលយើងពុះពារ ប្រឹងប្រែងតែកើតមកជាមនុស្សហើយត្រូវតែតស៊ូ ទោះលំបាកលំបិនម្តេចក្តីក៏មិនព្រមរួញរា ជូរចត់ប៉ុណ្ណាក៏មិនខ្លាច កាលបើគិតស៊ូហើយក៏មិនត្រូវខ្លាចឈឺចាប់ ដូចដែល គូឡុង(古龙) ពោលថា “របស់មួយមិនថាល្វីងឫផ្អែមកាលបើគិតទទួលទានហើយត្រូវតែលេបចូលទៅ ឲ្យបាន”។ 

บางทีวิถีชีวิตก็ไม่มีทางให้เลือกเดินได้อย่างอิสระ เพราะในบางสถานการณ์ บางเวลา บางครั้งชีวิตมีอันต้องถึงคราวอับจน เกิดความติดขัด มีความขัดข้องไปหมด จะคิดจะพูด จะทำ ดูเหมือนช่องทุกช่องถูกอุดตันไปหมด บางทีเพียงแค่จะหายใจเข้าไปยังติดขัดในรูจมูก หายใจเข้าไปแล้ว บางครั้งยังไม่ทั่วท้อง มีความกังวล มีความกังวลมีความไม่สบายใจไปหมด 

ជួនកាលវិថីជីវិតក៏មិនមានផ្លូវឲ្យជ្រើសរើសយ៉ាងឥស្សរៈ ព្រោះក្នុងស្ថានការណ៍និងវេលាខ្លះ ជីវិតក៏ត្រូវចាល់មុំ កើតការជំពាក់ជំពិនរតេបរតុបទាំងអស់ នឹងគិត នឹងធ្វើ ឫនិយាយស្តី ហាក់ ដូចប្រហោងគ្រប់ច្រកត្រូវស្ទះទាំងអស់ ជួនកាលគ្រាន់តែដកដង្ហើមចូលទៅក៏កកស្ទះនៅក្នុង ច្រមុះដែរ ដកដង្ហើមចូលទៅហើយ ជួនកាលក៏ទៅមិនពេញពោះ មានក្តីកង្វល់ មានការមិន សប្បាយចិត្តគ្រប់សព្វគ្រប់យ៉ាងទាំងអស់។

หากชีวิตตกอยู่ในความคับข้องอย่างนี้ จะทำอย่างไร? จะถอยหรือจะก้าวต่อไป 

ប្រសិនបើជីវិតស្ថិតនៅក្នុងភាពផុតផើយដូច្នេះ នឹងធ្វើដូចម្តេចទៅ? នឹងថយក្រោយ ឫក៏ឈាន តទៅមុខទៀត។

สุนัขยามจนตรอกถูกรุมกัดมันยังหันหน้ามาสู้ แม้รู้ว่ากำลังด้อยกว่าแต่ก็ต้องสู้เพื่อความอยู่รอด แล้วเราล่ะ เป็นคนมีมันสมอง มีความคิดอ่าน มีเหตุผล ไฉนจะมัวงอมืองอเท้า ไม่ฮึดสู้กับชะตากรรมของชีวิตได้อย่างไร

សុនខពេលចាល់ច្រកត្រូវគេចោមខាំវានៅបែរមុខមកស៊ូ ទោះដឹងថាកម្លាំងអន់ជាងតែក៏ត្រូវតែ ស៊ូដើម្បីការរស់រានមានជីវិតតទៅទៀត ចុះយើងវិញ ជាមនុស្សមានខួរក្បាល ចេះគិតគូរមាន ហេតុផល រឿងអ្វីមកបត់ដៃបត់ជើង មិនស្ទុះស្ទាតស៊ូជាមួយជតាកម្មរបស់ជីវិតម្តេចនឹងសមទៅ។

วิกฤตการณ์ของชีวิตเมื่อจวนตัว เราไม่มีทางหลบเลี่ยงได้หรอก นอกจากฮึดสู้อย่างสุดกำลัง การฮึดสู้เป็นยุทธวิธีอันหนึ่งที่ทำให้เราแก้ปัญหาต่างๆของชีวิตให้ลุล่วงไปได้ เราอาจจะขมขื่น อาจจะหนักและเหนื่อยยาก อาจจะลำบากลำบนทนทุกข์อย่างมากมาย แต่เราก็ต้องฮึดสู้ ฮึดสู้อย่างไม่ถอย รวบรวมกำลังกายกำลังใจสู้ยิบตา ช่วงเวลาสั้นๆ ที่เราฮึดสู้นี่แหละ ทำให้ชีวิตของผู้คนเจริญรุ่งเรืองมามากต่อมากแล้ว 

វិបត្តិរបស់ជីវិតកាលបើចូលមកជិតខ្លួនយើងហើយ មិនងាយនឹងមានផ្លូវគេចវាសជៀសវាង បានឡើយក្រៅពីការក្រោកឡើងតស៊ូយ៉ាងពេញទំហឹង ការក្រោកឡើងស៊ូគឺជាយុទ្ធវិធីមួយ ដែលធ្វើឲ្យយើងអាចកែបញ្ហាផ្សេងៗ របស់ជីវិតឲ្យរបូតទៅបាន។ យើងអាចនឹងចង្អៀតចង្អល់ អាចធ្ងន់ឫនឿយហត់ អាចនឹងលំបាកលំបិនត្រាំត្រែងច្រើនប្រការ តែយើងក៏ត្រូវតែស្ទុះស្ទា ប្រឹងប្រែងតស៊ូយ៉ាងមុះមុតមិនរាថយរួបរួមកំលាំងកាយ កម្លាំងចិត្តស៊ូមិនពព្រិចភ្នែក កំឡុង ពេលខ្លីៗ ដែលយើងប្រឹងស៊ូនេះឯងហើយ ដែលធ្វើឲ្យជីវិតរបស់មនុស្សចំរុងចំរើនរុងរឿងមក ស្ទើរតែរាប់មិនអស់ឡើយ។

คนควรดั้นดนในหนทาง แม้ขมขื่นใช่สิ่งขวางกั้น จงฝ่าฟันอย่างมั่นใจ 

ជាមនុស្សចូររើបម្រាស់ក្នុងវិថី ទោះជូរចត់ខ្សត់បារមីមិនមែនឧបសគ្គបិទបាំង ចូរពុះពារយ៉ាង មុះមុតតទៅ។

កំឡុងពេលមួយពព្រេចភ្នែកប៉ុណ្ណោះ ដែលការផ្លាស់ប្តូរគ្រាសំខាន់តែងកើតឡើង

ช่วงเวลาพริบตาเดียวเท่านั้นที่การเปลี่ยนแปรครั้งสำคัญมักเกิดขึ้น 

កំឡុងពេលមួយពព្រេចភ្នែកប៉ុណ្ណោះ ដែលការផ្លាស់ប្តូរគ្រាសំខាន់តែងកើតឡើង 

นอกจากสัจธรรม สรรพสิ่งล้วนเปลี่ยนแปงไปไม่มีสิ่งใดนิ่งคงอยู่กับที่ตลอดกาล ชีวิตคนเราทุกรูปทุกนามก็เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา บางคนในชีวิตหนึ่งมีการเปลี่ยนแปลงหลายครั้ง บางคนเปลี่ยนแปลงเพียงไม่กี่ครั้ง แต่ละครั้งของการเปลี่ยนแปลง อาจให้การตื่นเต้นที่แตกต่างกัน ข้อสำคัญในการเปลี่นยนแปลงมิใช่อยู่ที่อะไรอื่น มันอยู่ที่การตกลงใจแบบทันทีทันใดอย่างที่โกวเล้งกล่าวว่า “การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญใช่ชั่วชีวิตหนึ่งของคนเรา มักจะถูกตกลงใจในช่วงเวลาพริบตาเดียว” 

ក្រៅពីសច្ចធម៌ហើយនោះ សព្វសត្វនិងវត្ថុធាតុទាំងពួងសុទ្ធតែមានការផ្លាស់ប្តូរទៅ គ្មានវត្ថុរឺសភាវៈណាស្ថិតស្ថេរគង់វង់នៅមួយកន្លែងជានិច្ចនិរន្តរ៍បានឡើយ។ ជីវិតមនុស្សយើងគ្រប់រូបនាមក៏ផ្លាស់ប្តូរទៅតាមកាលវេលា អ្នកខ្លះក្នុងជីវិតមួយមានការផ្លាស់ប្តូរច្រើនដង អ្នកខ្លះក៏មានការផ្លាស់ប្តូរមិនប៉ុន្មានដង។ ការផ្លាស់ប្តូរម្តងៗក៏ធ្វើឲ្យមានការភ្ញាក់ផ្អើលផ្សេងៗគ្នា។ ចំណុចសំខាន់នៃការផ្លាស់ប្តូរមិនមែនស្ថិតនៅលើអ្វីផ្សេងឡើយ តែវាស្ថិតនៅលើការសម្រេចចិត្តបែបឆាប់រហ័សរឺបន្ទាន់ភ្លាមៗនោះឯង ដូចលោក កូវឡេង (អ្នកប្រាជ្ញតៃវ៉ាន់) ពោលថា “ការផ្លាស់ប្តូរគ្រាសំខាន់ក្នុងកំឡុងជីវិតមួយរបស់មនុស្សយើងតែងតែត្រូវបានសម្រេចចិត្តក្នុងកំឡុងពេលមួយពព្រិចភ្នែក”។ 

ในโลกนี้ไม่สิ่งใดเลยที่จะยืนยงคงทนอยู่ได้ นอกจากสัจธรรมที่มีอยู่ตามธรรมชาติเท่านั้นที่จะยั่งยืนสถาพรตลอดกาล สิ่งอื่นๆ ล้วนต้องสูญสลายไปตามกาลเวลา นั่นเป็นกฎของธรรมชาติ

ក្នុងលោកនេះគ្មានអ្វីឡើយដែលស្ថិតនៅគង់វង់ជានិច្ចនិរន្តរ៍បាន មានតែតថភាពដែលកើតឡើងតាមធម្មជាតិប៉ុណ្ណោះទើបអាចទ្រទ្រង់គង់នៅជាស្ថាពរបាន សភាវៈផ្សេងៗសុទ្ធតែត្រូវរលាយសាបសួន្យទៅតាមកាលវេលា នេះជាច្បាប់របស់ធម្មជាតិ។
ชีวิตของคนเราเกิดแล้ว ย่อมมีวันแก่ วันเจ็บ และวันตายตามสภาพอนิจจังแห่งสังขาร แต่นี่เป็นการเปลี่ยนแปลงตามธรรมดาของกฎธรรมชาติ ไม่มีความสำคัญอันใดนัก

 ជីវិតរបស់មនុស្សយើងកើតឡើងហើយរមែងមានថ្ងៃចាស់ ថ្ងៃឈឺ និង ថ្ងៃស្លាប់តាមសភាវៈអនិច្ចំនៃសង្ខារ តែនេះជាការផ្លាស់ប្តូរតាមធម្មតារបស់ច្បាប់ធម្មជាតិ គ្មានអ្វីសំខាន់ណាស់ណាទេ។ การเปลี่ยนแปลงที่จะนับได้ว่า สำคัญมีคุณค่าแก่ชีวิตมาก ก็คือการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันนั้นเอง โดยเป็นการเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากเจตนาความจงใจของเรา ตรงนี้แหละที่เราต้องคิดกันให้หนักสักหน่อย 

ការផ្លាស់ប្តូរដែលចាត់ទុកថាជារឿងសំខាន់និងមានគុណតម្លៃចំពោះជីវិតយ៉ាងខ្លាំងនោះ គឹការផ្លាស់ប្តូរដែលកើតឡើងក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃនេះឯង ដែលជាការផ្លាស់ប្តូរកើតចេញពីចេតនានិងការតាំងចិត្តរបស់យើង ចំណុចនេះហើយដែលយើងត្រូវនាំគ្នាគិតឲ្យបានល្អិតល្អន់បន្តិច។ 

มีแต่น้ำนิ่งเท่านั้น ที่จะต้องเน่าเหม็น น้ำที่ไหลเวียนไปตลอดย่อมจะเป็นน้ำที่สะอาดกว่า ชีวิตที่หยุดนิ่ง หยุดการเปลี่ยนแปลง ย่อมสะดุดหยุดลงอยู่กับที่มีความล้าหลัง ชีวิตที่รู้จักเคลื่อนไหว แก้ไข ปรับปรุงเปลียนแปลงเพื่อสิ่งที่ดีกว่าอยู่เสมอนั่นแหละ จึงจะเป็นชีวิตที่ก้าวหน้ามีความเจริญรุ่งเรือง 

មានតែទឹកនឹងប៉ុណ្ណោះ ដែលនឹងត្រូវស្អុយរលួយ ទឹកដែលហូរវិលផ្លាស់ប្តូរទៅរហូតរមែងជាទឹកដែលស្អាតជាង។ ជីវិតដែលឈប់ស្ងៀម គ្មានការផ្លាស់ប្តូរ រមែងជំពប់ជាប់នៅនឹងមួយកន្លែងគ្មានការអភិវឌ្ឍន៍។ ជីវិតដែលមានចលនារស់រវើក ចេះកែខៃ ច្នៃប្រឌិត អភិវឌ្ឍផ្លាស់ប្តូរទៅរករបស់ដែលល្អជាងនោះឯង ទើបជាជីវិតដែលមានភាពឈានមុខនិងរីកចម្រើនរុងរឿង។ 

แต่จะก้าวหน้าหรือล้าหลัง มันอยู่ที่การตกลงใจ อยู่ที่การตัดสินใจการเปลี่ยนแปลง เมื่อเราเชื่อว่าชีวิตต้องเปลี่ยนแปลง เพราะการเปลี่ยนแปลงนำสิ่งที่ดีมาสู่ชีวิต เราก็จะต้องรู้ว่า เราจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรสู่ทิศทางไหนจึงจะเหมาะสม สติปัญญาจึงเป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับการเปลี่ยนแปลง สติปัญญาที่ว่านั้นหมายถึง สติปัญญาที่มีข้อมูล มีเหตุผล มีความรอบคอบแล้วสำหรับตกลงใจ 

តែជីវិតនេះនឹងអភិវឌ្ឍទៅមុខរឺធ្លាក់ថយក្រោយវិញ វាស្ថិតនៅការសម្រេចចិត្តក្នុងការធ្វើការផ្លាស់ប្តូរ។ កាលបើយើងជឿជាក់ថាជីវិតត្រូវមានការផ្លាស់ប្តូរ ព្រោះការផ្លាស់ប្តូរនាំរឿងដែលល្អមកកាន់ជីវិត យើងក៏គប្បីដឹងថា យើងនឹងត្រូវផ្លាស់ប្តូរទៅកាន់ទិសដៅណាទើបវាល្អ។ សតិបញ្ញាទើបជាវត្ថុសំខាន់បំផុតសម្រាប់ធ្វើការផ្លាស់ប្តូរ។ សតិបញ្ញាដែលបានពោលមកនោះ បានដល់សតិបញ្ញាដែលមានទិន្នន័យមានហេតុផល មានភាពល្អិតល្អន់សម្រាប់ធ្វើការផ្លាស់ប្តូរ។ 

การตกลใจเรื่องราวใดในชีวิต อย่าใช้ความคิดชั่ววูบ ผู้ตัดสินใจผิดพาชีวิตไปสู่ความหายนะมามากต่อมากแล้ว เราเลือกซื้อเสือผ้าสิ่งของต่างๆ ยังใช้เวลาเลือกนานเท่านาน กับการเลือกทางเดินของชีวิตทั้งชีวิต จะใช้ความคิดชั่ววูบมาตัดสินได้อย่างไร แต่ชีวิตก็คือชีวิต บางทีเอาแน่นอนอะไรไม่ได้ หลายครั้งเหลือเกินที่เวลาเพียงแค่พริบตาเดียว ได้ถูกใช้ในการตัดสินใจเปลี่ยนแปรชีวิตเข้าให้แล้ว นั่นเป็นเพราะอะไร? 

ការសម្រេចចិត្តធ្វើរឿងអ្វីមួយក្នុងជីវិត កុំប្រើគំនិតដែលកើតឡើងក្នុងមួយឆាវ ព្រោះវាធ្វើឲ្យមនុស្សសម្រេចចិត្តខុសនាំជីវិតទៅកាន់គ្រោះថ្នាក់មកជាច្រើនហើយ។ យើងជ្រើសរើសទិញរបស់របរខោអាវផ្សេងៗនៅប្រើពេលរើសយ៉ាងយូរ ទម្រាំការជ្រើសរើសផ្លូវដើរសម្រាប់ជីវិតទាំងមូល នឹងប្រើគំនិតមួយឆាវមកសម្រេចចិត្តដូចម្តេចនឹងបានទៅ។ តែជីវិតក៏គឺជីវិត ជួនកាលក៏មិនអាចយកជាការបាន ច្រើនដងណាស់ដែលពេលវេលាមួយពព្រិចភ្នែក ត្រូវបានយកមកប្រើក្នុងការសម្រចចិត្តផ្លាស់ប្តូរជីវិត ទាំងនេះតើព្រោះហេតុអ្វីទៅ? 

สถานการณ์ สถานการณ์ในตอนนั้น หรือเหตุการณ์เฉพาะหน้าที่มีความเหมาะสม ทำให้เราต้องรีบตัดสินใจ 

ស្ថានការណ៍ ស្ថានការណ៍ក្នុងពេលនោះ រឺហេតុការណ៍ចំពោះមុខដែលមានភាពសមរម្យ ធ្វើឲ្យយើងប្រញាប់ធ្វើការសម្រេចចិត្ត។

 เพราะฉะนั้น ชีวิตควรจะได้มีการเตรียมพร้อมไว้เสมอ สำหรับการเปลี่ยนแปลงอันรวดเร็ว เพื่อจะได้ไม่มีอะไรผิดพลาด หรือผิดพลาดน้อยที่สุด จากการตัดสินใจครั้งนั้น 

ព្រោះហេតុនេះ ជីវិតគួរមានការត្រៀមខ្លួនទុកជានិច្ច សម្រាប់ទទួលការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងឆាប់រហ័ស ដើម្បីមិនឲ្យមានកំហុសឆ្កង រឺមានកំហុសឆ្កងតិចតួចបំផុត ពីការសម្រេចចិត្តក្នុងគ្រានោះ។ 

จะตกลงตัดสินเรื่องราวใดใจชีวิต อย่ามักง่ายจนเกินไป อย่าอาศัยความถูกใจ จงอาศัยความถูกต้องตามคลองธรรม 

នឹងសម្រេចចិត្តធ្វើរឿងអ្វីក្នុងជីវិត កុំធ្វេសប្រហេសហួសហេតុពេក កុំអាស្រ័យភាពត្រូវចិត្ត ចូរអាស្រ័យភាពត្រឹមត្រូវតាមគន្លងធម៌ជាគោល។